Το τελευταίο χρονικό διάστημα επανήλθε στην επικαιρότητα, με συνεντεύξεις, επιστολές κλπ, το πρόβλημα της Κενάν Μεσαρέ. Επειδή σαν αρμόδιος αντιδήμαρχος, από την πρώτη ημέρα που αναλάβαμε τα καθήκοντά μας, ασχολήθηκα με το θέμα, θέλω να ξεκαθαρίσω μια σειρά από ενέργειες αλλά και την άποψη και στάση της δημοτικής αρχής.

Κατ αρχάς, είναι αποδεκτό από όλους, ότι η Κενάν Μεσαρέ αποτελεί σημαντικότατο έργο για την διευθέτηση της κυκλοφορίας της πόλης των Ιωαννίνων και για αυτόν το λόγο προβλεπόταν η διάνοιξή της από το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο Ιωαννίνων (ΓΠΣ), το οποίο εκπονήθηκε την δεκαετία του ογδόντα και ισχύει ακόμη και σήμερα. Συνδυασμένο με την κατασκευή της οδού Βογιάννου, που ξεκινάει άμεσα από τον δήμο Ιωαννιτών, αλλά και την σύνδεση της Κενάν Μεσαρέ με την παράκαμψη μέσω των Σεισμοπλήκτων, που προκηρύσσεται η μελέτη της, μεταφέρει τον κυκλοφοριακό φόρτο από τον νότιο τμήμα της πόλης αποφεύγοντας το κέντρο.

Η κρίσιμη απόφαση λοιπόν, αφού η κατασκευή της είχε αποφασιστεί, ήταν τι είδους κατηγορία δρόμου θα κατασκευάζαμε στην Κενάν Μεσαρέ. Οι επιλογές που υπήρχαν ήταν δύο.

Η πρώτη, η οποία μελετήθηκε και εφαρμόστηκε, ήταν να κατασκευαστεί με την μορφή του κλειστού αστικού αυτοκινητοδρόμου, η οποία όμως ενδείκνυται όταν έχουμε να διανύσουμε μεγάλες χιλιομετρικές αποστάσεις. Όλοι έχουμε περάσει από την Αττική οδό στην Αθήνα και καταλαβαίνουμε πόσο σημαντικό είναι να αναπτύσσονται μεγάλες ταχύτητες (120 χμ/ω) όταν έχουμε να διασχίσουμε μεγάλες αποστάσεις. Το αρνητικό βέβαια σε αυτού του είδους την λύση είναι ότι αποκόπτει, και απομονώνει τα τμήματα της πόλης από τα οποία διέρχεται, ότι ακριβώς δηλαδή συνέβη και στην περίπτωση της Κιάφας με την κατασκευή της Κενάν Μεσαρέ.

Η δεύτερη λύση, την οποία πιθανόν να μην σκέφθηκε ποτέ η προηγούμενη Δημοτική αρχή, αλλά σίγουρα θα την είχε σαν εναλλακτική πρόταση, αν είχε κάνει διαβούλευση με τους κατοίκους και τους φορείς (πχ το Τεχνικό Επιμελητήριο), αν είχε συζητήσει το θέμα ουσιαστικά στο Δημοτικό συμβούλιο, πράγμα που δεν έκανε βέβαια ποτέ, ήταν να κατασκευαστεί η Κενάν Μεσαρέ με παράδρομους και κυκλικούς κόμβους. Η λύση αυτή, μειώνει βέβαια την ταχύτητα κυκλοφορίας από τα 120 χλμ/ω στα 50 χλμ/ω, γεγονός όμως το οποίο δεν μας ενδιαφέρει καθόλου, επειδή δεν έχει καμία επίπτωση στην κυκλοφορία. Η απόσταση που διανύουμε είναι πολύ μικρή, και δεν έχει καμία σημασία αν θα κάνουμε μισό η ένα λεπτό για να πάμε από την Βελισαρίου στην Νικοπόλεως. Αυτό το οποίο μας ενδιαφέρει σε αυτού του είδους δρόμους, είναι να μην διακόπτεται η ροή της κυκλοφορίας, να μην έχουμε μποτιλιαρίσματα, και αυτό γίνεται πολύ καλύτερα με τους κυκλικούς κόμβους και την απουσία φαναριών. Και με αυτή την λύση βέβαια λύνεται το πρόβλημα της αποκοπής της γειτονιάς σε δύο τμήματα, αφού με τους παράπλευρους δρόμους οδηγείται η κυκλοφορία στους κυκλικούς κόμβους, που επιτρέπουν κινήσεις προς όλες τις διευθύνσεις, και από την άλλη πλευρά μειώνεται σημαντικά το πλάτος του δρόμου που επιτρέπει την εύκολη διάσχιση του από τους πεζούς.

Αυτή την λύση θα επέλεγε να κατασκευάσει η σημερινή Δημοτική αρχή, αν όταν αποφασιζόταν η κατασκευή του δρόμου βρισκόταν στην εξουσία, πράγμα το οποίο επανειλημμένα έχει τονίσει στους κατοίκους της περιοχής.

Από την πρώτη λοιπόν στιγμή που αναλάβαμε τα καθήκοντά μας, και δίνοντάς μου ο Δήμαρχος την αρμοδιότητα των έργων, πήρα τον φάκελο του έργου, και με τους μηχανικούς της τεχνικής υπηρεσίας του Δήμου, προσπαθήσαμε να δούμε τι είδους βελτιώσεις και μετατροπές μπορούσαμε να κάνουμε στην Κενάν Μεσαρέ. Επίσης συζητήσαμε διεξοδικά το θέμα με τους μελετητές, ειδικούς επιστήμονες, που εκπονούσαν την επικαιροποίηση της κυκλοφοριακής μελέτης του Δήμου μας. Έχοντας λοιπόν όλα τα στοιχεία για το έργο συναντηθήκαμε με τους εκπροσώπους των κατοίκων της περιοχής.

Στην σύσκεψη που έγινε με τους κατοίκους, αλλά και σε επισκέψεις με την τροχαία και τους κατοίκους στον τόπο του έργου, ειπώθηκαν και αποφασίστηκαν τα παρακάτω.

• Η Δημοτική αρχή είναι αντίθετη στην κατασκευή ανισόπεδης πεζοδιάβασης, που ήταν αίτημα των κατοίκων, επειδή έχει αποδειχθεί ότι, όπου έχουν κατασκευαστεί δεν χρησιμοποιούνται από τους πολίτες, πχ ανισόπεδη πεζοδιάβαση στο ΤΕΙ.

• Η Δημοτική αρχή εκτιμά ότι η επιπλέον ισόπεδη πεζοδιάβαση με φανάρι, (έχει ήδη κατασκευαστεί μία στην οδό Βεργίνας), δεν θα βοηθήσει στην λύση του προβλήματος, παρόλα αυτά, επειδή ήταν αίτημα των κατοίκων, την ενσωμάτωσε στο Τεχνικό πρόγραμμα και τον προϋπολογισμό με χρηματοδότηση από ΣΑΤΑ.

• Το όριο ταχύτητας ορίστηκε στα 50χλμ/ω, αποφασίστηκε να τοποθετηθούν πινακίδες ορίου ταχύτητας, και η τροχαία ανέλαβε την υποχρέωση να κάνει συχνούς ελέγχους παραβάσεων για να αποτρέπονται οι οδηγοί από το να αναπτύσσουν μεγάλες ταχύτητες.

• Αποφασίστηκε να γίνει δοκιμαστικά τροποποίηση των κινήσεων, με απαγόρευση της αριστερής στροφής, στον κόμβο της Νικοπόλεως, και αν μετά από μετρήσεις αποδειχθεί ότι δεν αρκεί η τροποποίηση, να τοποθετηθούν φωτεινοί σηματοδότες.

• Να διερευνηθεί από την Δημοτική αρχή η δυνατότητα χρηματοδότησης από το ΕΣΠΑ της κατασκευής κυκλικών κόμβων στην Βελισαρίου, στην οδό Βεργίνας η ακόμη και στον κόμβο Νικοπόλεως.

• Να διερευνηθεί από την Δημοτική αρχή η δυνατότητα χρηματοδότησης από το ΕΣΠΑ της κατασκευής ποδηλατοδρόμου και διαμόρφωση θέσεων παρκινγκ στην 3η λωρίδα για να μειωθεί το πλάτος του δρόμου.

• Αυτό που ειπώθηκε όμως, με σαφή και κατηγορηματικό τρόπο, από την Δημοτική αρχή είναι ότι με κανένα τρόπο δεν θα διακινδυνεύσει, την πιθανή, μερική η ολοκληρωτική, απένταξη του έργου, και την επιστροφή των εκατομμυρίων ευρώ που στοίχησε στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αυτό που θέλω να τονίσω, σε αυτό το σημείο, είναι ότι η κατασκευή ποδηλατοδρόμου και η κατασκευή κυκλικών κόμβων, δεν ήταν προτάσεις των εκπροσώπων των κατοίκων, αλλά προτάσεις της Δημοτικής αρχής και εμένα προσωπικά. Επέστησα δε την προσοχή στους κατοίκους, ότι τα επιχειρήματα για την κατασκευή των κυκλικών κόμβων, είναι πολύ αδύναμα και δεν θα πείσουν ότι αποτελούν βελτίωση του έργου, αλλά παραδοχή ότι ο σχεδιασμός ήταν λάθος από την αρχή. Επίσης ότι τα επιχειρήματα για την κατασκευή ποδηλατοδρόμου είναι περισσότερο ισχυρά, επειδή και στην οδό Βογιάννου προβλέπονται ποδηλατόδρομοι, αλλά και στην οδό Βελισαρίου προβλέψαμε, κατά την διάρκεια εκπόνησης της κυκλοφοριακής μελέτης, ποδηλατόδρομο με αποτέλεσμα να είναι αναγκαία η σύνδεσή τους, που μπορεί να γίνει διαμέσου της Κενάν Μεσαρέ.

Στην συνέχεια η Δημοτική αρχή, σε επανειλημμένες συναντήσεις με την Διαχειριστική αρχή, συζήτησε την δυνατότητα κατασκευής ποδηλατοδρόμου και κυκλικών κόμβων, λαμβάνοντας την απάντηση, από την Διαχειριστική αρχή, ότι δεν θεωρεί τις προτάσεις μας προσθήκη για την βελτίωση του έργου, αλλά ουσιαστική τροποποίηση του συμβατικού του αντικειμένου. Επίσης μας κατέστησε σαφές ότι όχι μόνο δεν θα χρηματοδοτήσει τις προτάσεις μας, αλλά αν αποφασίσουμε να χρηματοδοτήσουμε μόνοι μας τις επεμβάσεις αυτές, θα πρέπει να επιστρέψουμε, τουλάχιστον τα χρήματα που πήραμε για την κατασκευή του τμήματος του έργου που επεμβαίνουμε, χωρίς να εξαλείφετε σε πιθανό έλεγχο από την Ευρωπαϊκή Ένωση η ολοκληρωτική απένταξη του έργου.

Για να γίνει σαφές στους συμπολίτες μας για τι ποσά μιλάμε, το κόστος των έργων που πρέπει να επιστρέψουμε είναι της τάξης εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ για τους κόμβους και της τάξης εκατομμυρίων για το σύνολο του έργου, χωρίς να υπολογίζουμε το κόστος κατασκευής των νέων κόμβων και του ποδηλατόδρομου. Και βέβαια, αν η Δημοτική αρχή είχε σήμερα χρήματα να διαθέσει για κατασκευή έργων, θα τα διέθετε, με απόλυτη προτεραιότητα, στις περιοχές που στερούνται τα στοιχειώδη έργα υποδομής, που πλημμυρίζουν με την πρώτη βροχή, που δεν έχουν διανοιγμένους δρόμους, ασφαλτόστρωση, πεζοδρόμια και όχι στην Κενάν Μεσαρέ. Θα διέθετε τα κονδύλια αυτά για την κατασκευή της οδού Κυβέλης στον λασπότοπο, της Λ. Δημοκρατίας, Βεργίνας, Αγαμέμνονα στη Νέα Ζωή, της Γλάρου, Αριστοτέλους, Ρόζας Ιμβριώτη στην Βρυσούλα, της οδού Τσεριτσάνων στα Σεισμόπληκτα, της Ευριπίδη, Δελμούζου στη Κιάφα, της Φιλικής Εταιρείας, Πολυτεχνείου, Αριστάρχου στα Καρδαμίτσια, που ενδεικτικά αναφέρονται εδώ επειδή ο συνολικός κατάλογος των άμεσων αναγκών θα ήθελε πολλές σελίδες, και όχι στην Κενάν Μεσαρέ, για να αυξήσουν και άλλο, κάποιοι, τις αξίες των οικοπέδων τους.

Η δημοτική αρχή, παρόλα αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω, δεν εγκαταλείπει την προσπάθεια. Σε πρώτη φάση, ψηφιοποιεί τα υπόβαθρα των υπαρχόντων μελετών για να είναι δυνατή η σωστή εκπόνηση και παρουσίαση των μελετών, έχει ήδη ξεκινήσει την μελέτη του ποδηλατόδρομου, και σε επόμενη φάση θα μελετήσει και τους κυκλικούς κόμβους. Όταν οι μελέτες αυτές ολοκληρωθούν θα τις υποβάλει για χρηματοδότηση στο ΕΣΠΑ, και θα περιμένει την απάντηση της Διαχειριστικής αρχής.

Τελειώνοντας θα ήθελα να αναφερθώ στην απάντηση της Διαχειριστικής Αρχής προς τους πολίτες και τον ισχυρισμό ορισμένων ότι η Διαχειριστική αρχή εγκρίνει και ότι ο Δήμος δεν θέλει. Η παρατήρηση που θα κάνω είναι ότι ορισμένοι δεν γνωρίζουν μάλλον Ελληνικά. Αναφέρεται στην απάντηση ότι, για να γίνει αλλαγή φυσικού αντικειμένου πρέπει « να στοιχειοθετείται αναλυτικά η σκοπιμότητα της αλλαγής καθώς και οι λόγοι που δεν είχε συμπεριληφθεί στην αρχική μελέτη ». Οι λόγοι που θα επικαλεστούμε σαν Δήμος είναι ότι κάναμε λάθος, και η απάντηση της Διαχειριστικής Αρχής θα είναι, καλά να πάθετε. Και βέβαια στην συνέχεια αναφέρεται « Εφόσον οι λόγοι είναι επαρκείς και προέκυψαν εκ των υστέρων, το αίτημα δύναται να γίνει δεκτό με την προϋπόθεση ότι ο τελικός δικαιούχος θα επιστρέψει ως αχρεωστήτως καταβληθείσες τις δαπάνες των εργασιών που αλλάζουν ». Τι λέει δηλαδή η Διαχειριστική Αρχή, αν οι λόγοι είναι επαρκείς, που δεν είναι, αν προέκυψαν εκ των υστέρων, που δεν προέκυψαν, ακόμη και αν μας εγκρίνει χρηματοδότηση, τα χρήματα που πήραμε, έτσι και αλλιώς θα τα επιστρέψουμε.

Η δημοτική αρχή λοιπόν οποιαδήποτε πρόταση κάνει προς την Διαχειριστική αρχή της Περιφέρειας, θα είναι πρόταση βελτίωσης της λειτουργικότητας, προσθήκης φυσικού αντικειμένου με επαρκή αιτιολόγηση, και βέβαια εκεί θα χρειαστούμε και την συμπαράσταση των πολιτών, και την πίεσή τους προς την Περιφέρεια.

Βασίλειος Μασσαλάς Αντιδήμαρχος Δήμου Ιωαννιτών

Η 4η Οκτωβρίου ορίστηκε σαν Παγκόσµια Ηµέρα των Ζώων σε ένα οικολογικό συνέδριο στη Φλωρεντία το 1931. Η ηµέρα αυτή επιλέχθηκε τιµώντας παράλληλα τη µνήµη του Αγίου Φραγκίσκου της Ασσίζης, προστάτη των ζώων, µε σκοπό να τονίσει τη δεινή θέση των ειδών υπό εξαφάνιση. Με τον καιρό όµως, στη µέριµνα του οργανισµού της 4ης Οκτωβρίου συµπεριλήφθηκαν όλα τα είδη και σήµερα πλέον γιορτάζεται παγκοσµίως σαν ηµέρα όλων των ζώων.

Έτσι, τα ζώα του κόσµου µπορεί να απέκτησαν τη δική τους µέρα, όµως 80 χρόνια αργότερα, δεν κατέκτησαν ακόµα τα βασικά τους δικαιώµατα στη ζωή, την ελευθερία και την ευζωία. Κι αυτό γιατί η ανθρωπότητα συνεχίζει να τα αντιµετωπίζει σα σκλάβους, καταναλωτικά αντικείµενα και παραγωγικές µηχανές, ενώ σαν ένας σύγχρονος Λεβιάθαν εξακολουθεί:

-να σφάζει ετησίως πάνω από 60 δισεκατοµµύρια ζώα και να αλιεύει 75 έως 145 εκατοµµύρια τόνους ιχθυηρών (από τους οποίους τα 2/3 γίνονται ιχθυάλευρα και ιχθυέλαια για την εκτροφή των ζώων φάρµας) για να ικανοποιήσει τους γευστικούς της κάλυκες,

-να γδέρνει πάνω από 60 εκατοµµύρια ζώα για να οικειοποιηθεί τη γούνα τους,

-να κυνηγάει άµετρα ζώα του αέρα, της στεριάς και της θάλασσας στο όνοµα της ψυχαγωγίας, της άθλησης και της τόνωσης της «ανδρικής» της δύναµης,

-να σκοτώνει και βασανίζει 150 έως 180 εκατοµµύρια ζώα για ερευνητικούς, στρατιωτικούς, ιατρικούς και κοσµετολογικούς σκοπούς,

-να κακοποιεί, βασανίζοντας, δηλητηριάζοντας, πολτοποιώντας και κρεµώντας καθηµερινά χιλιάδες ζώα για να εκτονώνει τις χονδροειδείς και βίαιες ορµές της.

Μια έρευνα που πραγµατοποιήθηκε το 2007 από το «Ευρωβαρόµετρο», έδειξε ότι το 93% των Ευρωπαίων θεωρεί ηθική υποχρέωση τη διατήρηση της βιοποικιλότητας. Όµως, για να φτάσουµε από τη θεωρία στην πράξη χρειάζεται να αφυπνίσουµε τη συνείδησή µας για να απελευθερώσουµε τα αδερφά προς εµάς πλάσµατα, χρειάζεται να αναθεωρήσουμε, να απορρίψουμε ιδεοληψίες ετών για την ανθρωποκεντρική σχέση μας με τα ζώα.

ΣΧΙΣΤΟ και ΔΙΚΕΠΑΖ

Με αφορμή δε τα όσα γίνονται αυτές τις ημέρες στο σκλαβοπάζαρο του ΣΧΙΣΤΟΥ, όπου χρόνια τώρα επικρατεί πλήρης ασυδοσία από παράνομους εμπόρους ζώων και πτηνών, όπου χιλιάδες ζώα κακοποιούνται βάναυσα, με την Πολιτεία αδρανή και θεατή αυτών των καταστάσεων και όσα λαμβάνουν χώρα στο Διαδημοτικό Κέντρο Περίθαλψης Αδέσποτων Ζώων (ΔΙΚΕΠΑΖ), όπου επικρατεί πλήρης αδιαφάνεια, ετσιθελισμός εκ μέρους των υπευθύνων, όπου τα ζώα μπαίνουν υγιή και καταντούν άρρωστα, δηλώνουμε οτι στηρίζουμε τις εθελοντικές πρωτοβουλίες απλών πολιτών και Σωματείων και θα κάνουμε ό,τι μπορούμε, συγκροτημένα και μελετημένα, προκειμένου να σταματήσουν οι αθλιότητες τόσο στο Σχιστό όσο και στο ΔΙΚΕΠΑΖ.

Η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Ζωοφιλικών Σωματείων και η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία θα αγωνιστούν, και ήδη έχουν ξεκινήσει ενέργειες, για την Συνταγματική κατοχύρωση των δικαιωμάτων των ζώων, εκτιμώντας οτι είναι εξαιρετικά σημαντικό στο Σύνταγμά μας να υπάρχει η κατοχύρωση αυτή. Επίσης, ζητάµε η 4η Οκτωβρίου να είναι ηµέρα αποχής από την αγορά και κατανάλωση κρέατος και όλων των ζωικών προϊόντων, είτε αυτά προέρχονται από τις κτηνοτροφικές µονάδες και τη βιοµηχανία κρέατος, είτε από τις παραδοσιακές και βιολογικές φάρµες.

Η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΦΙΛΟΖΩΙΚΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ

Η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ 115 ΖΩΟΦΙΛΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ

Τις τελευταίες ημέρες είδαν το φως της δημοσιότητος δημοσιεύματα σύμφωνα με τα οποία οι υπηρεσίες της αστυνομίας και των τελωνείων 81 χωρών κατάσχεσαν 2,4 εκατομμύρια δόσεις πλαστών φαρμάκων.

Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει σε άλλες χώρες της Ευρώπης, η Ελλάδα διαθέτει ένα από τα πιο ασφαλή και αποτελεσματικά διεθνώς συστήματα που την θωρακίζουν έναντι των πλαστών φαρμάκων ή των φαρμάκων αμφιβόλου ποιότητος. Τα χαρακτηριστικά που θωρακίζουν το ελληνικό σύστημα είναι:

1. Η επώνυμη συνταγογράφηση πρωτοτύπων ή ουσιωδώς ομοίων φαρμάκων με την αποκλειστική ευθύνη του θεράποντος ιατρού

2. Η εφαρμογή του συστήματος της ταινίας γνησιότητας και του διπλού barcode με το μοναδικό σειριακό αριθμό επί κάθε συσκευασίας

3. Η αποκλειστική διάθεση των φαρμάκων από τα φαρμακεία

Ποτέ ο Έλληνας πολίτης δεν ήταν περισσότερο προστατευμένος έναντι των πλαστών φαρμάκων.

Είναι σημαντικό να έχουμε επίγνωση ότι η χώρα μας πρωτοπορεί και διασφαλίζει καλύτερα από κάθε άλλη την ποιότητα όλων των φαρμάκων. Τα συστήματα που εφαρμόζουμε στη χώρα μας αποτρέπουν την εισαγωγή πλαστών φαρμάκων στη νόμιμη αλυσίδα διανομής. Οι Έλληνες πολίτες θα πρέπει να εμπιστεύονται τη νόμιμη αλυσίδα διανομής φαρμάκων. Αντιθέτως όμως δεν θα πρέπει να εμπιστεύονται τα «ηλεκτρονικά φαρμακεία», δηλαδή παραγγελίες φαρμάκων μέσω Ίντερνετ. Είναι προφανές ότι οποιαδήποτε μεταβολή σε αυτό το επιτυχημένο και δοκιμασμένο σύστημα ενέχει σοβαρότατους κινδύνους για τη δημόσια υγεία, αλλά και για τα οικονομικά του συστήματος. Κατά συνέπεια, η Πολιτεία πρέπει να διατηρήσει και να διαφυλάξει σαν κόρη οφθαλμού τα μέτρα αυτά.

Πριν το καλοκαίρι διαβάσαμε άρθρο σε τοπικό τύπο της Ηγουμενίτσας με τίτλο Κοινωνικά Παντοπωλεία και επιμέρους τίτλο « Ιδιωτικά Φροντιστήρια, Φροντιστήρια Ξένων Γλωσσών». Ο συντάκτης αυτού του άρθρου αναφερόταν σε περιπτώσεις μαθητών απόρων ή πολυτέκνων που αδυνατούν να πληρώσουν τα δίδακτρα στα φροντιστήρια. Ενημέρωνε λοιπόν τους γονείς ότι κάποιοι ιδιώτες φροντιστηρίων της πόλης δίνουν τη δυνατότητα σ' αυτά τα παιδιά να εγγραφούν και να παρακολουθήσουν δωρεάν τα μαθήματα. Πρότεινε επίσης να αναληφθεί συντονισμένη προσπάθεια σε συνεργασία με τους Δήμους και τις Διευθύνσεις Λυκείων ώστε οι μαθητές αυτοί να ενημερώνονται διακριτικά υπέρ της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.

Κατανοούμε βέβαια, ότι σε περιόδους κρίσης και όχι μόνο, οι γονείς αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στο δυσβάσταχτο βάρος των διδάκτρων φροντιστηρίων ή ιδιαίτερων μαθημάτων. Δε μπορεί όμως το Δημόσιο Σχολείο να εξασφαλίσει τη Δωρεάν Παιδεία που επαγγέλλεται; Δεν επιβάλλεται σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς το Δημόσιο Σχολείο να προσαρμόσει τη λειτουργία του διευρύνοντας το πρόγραμμά του και προσφέροντας επιπλέον βοήθεια στους μαθητές;

Αναρωτηθήκαμε γιατί ένας δημοσιογράφος να παροτρύνει τους συλλόγους των φροντιστών να αναλάβουν να ενημερώσουν τους μαθητές για την ευγενική προσφορά των φροντιστηρίων τους. Μπορεί αυτό το άρθρο να εξέφραζε μεμονωμένες σκέψεις ενός ατόμου. Μήπως όμως, δημιουργείται μια προσπάθεια διαμόρφωσης αντίληψης στην κοινή γνώμη ότι το Δημόσιο Σχολείο, η δωρεάν παιδεία πρέπει να υποκατασταθούν από φροντιστήρια που επιδεικνύουν «κοινωνική ευαισθησία και αλληλεγγύη συμβάλλοντας στην αντιμετώπιση της κρίσης και διατήρησης της κοινωνικής συνοχής»;

Φοβόμαστε ότι αυτές οι σκέψεις και αντιλήψεις εκφράζουν ανθρώπους που διαμορφώνουν και την εκπαιδευτική πολιτική. Από τα τέλη Μαΐου, με μια σειρά Υπουργικών Αποφάσεων, το Υπουργείο Παιδείας αποφάσισε να καταργήσει το δικαίωμα του μαθητή στο Δημόσιο δωρεάν Σχολείο να διαλέγει μια δεύτερη ξένη γλώσσα. Επιπρόσθετα, με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, το Υπουργείο κατήργησε τη διδασκαλία της δεύτερης ξένης γλώσσας σε όλα τα Γυμνάσια των οποίων ο αριθμός των μαθητών δεν είναι «ικανοποιητικός» (12 μαθητές σε περιφερειακά σχολεία και 15 σε σχολεία αστικών κέντρων), τουτέστιν οι μαθητές διδάσκονται όλα τα μαθήματα του προγράμματος, εκτός από τα γαλλικά ή γερμανικά.

Αναρωτιόμαστε ποιοι λόγοι επιβάλλουν αυτές τις αποφάσεις. Μήπως δεν υπάρχουν αρκετοί διορισμένοι εκπαιδευτικοί για να δουλέψουν με βάση ένα σωστό σχεδιασμό, ορίζοντας στόχους και σκοπούς αποτελεσματικής εκμάθησης της ξένης γλώσσας; Υπάρχει το εκπαιδευτικό προσωπικό για να υλοποιήσει ένα τέτοιο πρόγραμμα.. Επιπλέον, με τα νέα μέτρα που έχουν ληφθεί και αφορούν συγχωνεύσεις σχολείων, συμπύκνωση και δημιουργία τμημάτων με 28 μαθητές, το προσωπικό όχι μόνο υπάρχει, αλλά και πλεονάζει, με ό,τι συνεπάγεται αυτό στα πλαίσια της οικονομικής κρίσης και τις εξαγγελίες της Κυβέρνησης (εφεδρεία-απολύσεις).

Όλοι ξέρουν, γονείς και εκπαιδευτικοί, ότι η εκμάθηση της ξένης γλώσσας χρειάζεται χρόνο ώστε ο μαθητής να μπορέσει να αφομοιώσει το λεξιλόγιο, τη σύνταξη, τη δομή της έκφρασης, τους ιδιωματισμούς. Χρειάζεται δημιουργική συμμετοχή εκ μέρους του εκπαιδευτικού (χρήση υπολογιστών, παιχνιδιών, τραγουδιών, βιωματικών δραστηριοτήτων), ώστε το μάθημα να είναι ευχάριστο και να επιτευχθεί ο στόχος. Οι επαναλήψεις, η σπειροειδής μάθηση και όχι βέβαια η αποστήθιση και η παθητική στάση του παιδιού, βοηθούν στο έργο του εκπαιδευτικού της ξένης γλώσσας.

Παράλληλα η γνώση και η ανακάλυψη ενός νέου πολιτισμού, καλλιεργεί τη διαπολιτισμική συνείδηση των μαθητών, της διαφορετικότητας και ομοιότητας με τους άλλους, τους ξένους αλλά και γείτονες Ευρωπαίους με τους οποίους πορευόμαστε και συνυπάρχουμε. Αυτή η γνώση διευρύνει τους ορίζοντες των μαθητών και εξελίσσει την κοινωνία μας.

Εδώ και χρόνια, οι σύλλογοι της 2ης ξένης γλώσσας ζητούν να διδάσκεται αυτή από την Τετάρτη Δημοτικού, τρεις φορές την εβδομάδα. Σημειώνουμε ότι συνήθως οι γονείς, σ' αυτή την ηλικία αρχίζουν να στέλνουν τα παιδιά στα φροντιστήρια για τη 2η ξένη γλώσσα. Επιστημονικές μελέτες εξάλλου έχουν δείξει ότι η εκμάθηση ξένων γλωσσών σε πρώιμη ηλικία είναι ευεργετική για την ανάπτυξη των πνευματικών ικανοτήτων του παιδιού.

Πιστεύουμε ότι μέσα από το Δημόσιο Σχολείο, το παιδί που ξεκινά στην Τετάρτη Δημοτικού και συνεχίζοντας με τρίωρη διδασκαλία εβδομαδιαίως, μπορεί να ολοκληρώσει την προσπάθειά του μέχρι την Α' Λυκείου, ώστε να αποκτήσει ένα δίπλωμα, το Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας, χωρίς να επιβαρύνεται ο γονιός με φροντιστήρια. Πολλοί συνάδελφοι έχουν αποδείξει ότι αυτό ισχύει, με αποτέλεσμα πολλοί μαθητές να αποκτούν το Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας μόνο με τα μαθήματα που κάνουν στο σχολείο τους (Πειραματικό Γυμνάσιο Ζωσιμαίας, 5ο Γυμνάσιο Ιωαννίνων, Γυμνάσιο Κουτσελιού, Γυμνάσιο Μηλιωτάδων, Γυμνάσιο Κεφαλοβρύσου, κτλ)

Αντίθετα, σήμερα, το μάθημα περιορίζεται στις δύο τελευταίες ώρες της Πέμπτης και Έκτης Δημοτικού, δύο φορές την εβδομάδα. Σε μερικά Γυμνάσια της χώρας πλέον, δε θα διδάσκεται καθόλου, με το πρόσχημα ότι δεν είναι επαρκής ο αριθμός των μαθητών (για τα υπόλοιπα όμως μαθήματα δεν τίθεται ζήτημα) και σε όσα Γυμνάσια θα διδάσκεται η 2η ξένη γλώσσα, ο εκπαιδευτικός οφείλει να καλύψει το κενό των βιβλίων του ΟΕΔΒ που στερούνται θεματικής συνέχειας και σύνδεσης καθώς και οπτικοακουστικού υλικού. Τέλος, στο Λύκειο, θα διδάσκονται μόνο τα Αγγλικά και καμία άλλη ξένη γλώσσα.

Μαθητές υπάρχουν, έστω και «συγχωνευμένοι», διορισμένο μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό με αυξημένα προσόντα, επιμόρφωση και αποδεδειγμένα αποτελέσματα στην εκπαιδευτική του πορεία υπάρχει, γιατί λοιπόν να στρέφονται οι γονείς αποκλειστικά και αναγκαστικά στην ιδιωτική πρωτοβουλία; Το Δημόσιο Σχολείο μπορεί και πρέπει να ξαναβρεί το ρόλο του που είναι αυτός της παροχής γνώσης, αλλά και παιδείας ευρύτερα, διαμόρφωσης χαρακτήρα και προσωπικότητας με την αρωγή και την προσπάθεια ΟΛΩΝ ΜΑΣ.

ΕΛΛΗΝΟ-ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Σύμφωνα με τους επιστήμονες σημαντικό μερίδιο της αύξησης, που παρατηρείται στην Ελλάδα, έχουν οι μετανάστες που προέρχονται από χώρες με υψηλά ποσοστά ηπατίτιδας.

«Πράγματι έχουμε αύξηση και αυτό γιατί στη χώρα μας κατοικούν πλέον εκατομμύρια μετανάστες με προέλευση από χώρες με υψηλά ποσοστά ηπατίτιδας» αναφέρει ο χειρουργός, της Α΄ Χειρουργικής Κλινικής του Κωνσταντοπούλειου Νοσοκομείου (Αγία Όλγα), κ Σπύρος Δελής

Όπως εξηγεί ο κ Δελής, που έχει εξειδικευτεί στη χειρουργική ήπατος και χοληφόρων σε αναγνωρισμένα κέντρα στις ΗΠΑ και την Ευρώπη « ο καρκίνος του Ήπατος παρουσιάζεται ως πρωτοπαθής (Ηπατοκυτταρικό Καρκίνωμα-Χολαγγειοκαρκίνωμα) και δευτεροπαθής (μεταστατικός καρκίνος από το πεπτικό ,το μαστό, τους ενδοκρινείς αδένες ,τον πνεύμονα κλπ).

Σύμφωνα με τους επιστήμονες στην πρώτη κατηγορία η χειρουργική αντιμετώπιση ,όταν είναι εφικτή, αποτελεί τη θεραπεία εκλογής, ενώ εναλλακτικές θεραπείες υπό τη μορφή καυτηριασμών με ραδιοσυχνότητες ή και μικροκύματα αποτελούν δεύτερη επιλογή σε δυνητικά μη εξαιρέσιμους όγκους.

Στη δεύτερη κατηγορία και ειδικά σε όγκους που προέρχονται από το πεπτικό, η χειρουργική αφαίρεση με τις νεότερες τεχνικές αποτελεί την κύρια θεραπευτική μέθοδο σε Οργανωμένα Κέντρα .Ο καυτηριασμός αποτελεί συμπληρωματική μέθοδο θεραπείας και δύναται να εφαρμοστεί σε μη εξαιρέσιμους όγκους ή μετά από υποτροπή της νόσου. Τόσο η χειρουργική αντιμετώπιση όσο και οι άλλες μέθοδοι δεν επηρεάζουν ούτε αποκλείουν τη συμπληρωματική χορήγηση χημειοθεραπείας όταν αυτή κρίνεται απαραίτητη.

Την τελευταία δεκαετία , σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία στην Α΄ Χειρουργική Κλινική του Κωνσταντοπούλειου Νοσοκομείου πραγματοποιήθηκε, κυρίως από το 2002 και μετά, σημαντικός αριθμός ηπατεκτομών που προοδευτικά ξεπέρασε τις πενήντα το χρόνο.

Μάλιστα η συνεχής αύξηση του αριθμού των περιστατικών κατέστησε σύντομα την κλινική σε Κέντρο Αναφοράς.

«Τα τελευταία 10 χρόνια, τονίζει ο κ Δελής, στην Α΄ Χειρουργική Κλινική Κωνσταντοπούλειου Νοσοκομείου ,έχουν πραγματοποιηθεί περισσότερες από 500 ηπατεκτομές για Πρωτοπαθή και Μεταστατικά Νεοπλάσματα του Ήπατος».

Αξίζει να τονιστεί ότι η εφαρμογή πρωτοποριακών τεχνικών που εφαρμόζονται διεθνώς σε συνδυασμό με λαπαροσκοπικές επεμβάσεις στο Ήπαρ βοήθησαν σημαντικά στη μείωση του χρόνου νοσηλείας των ασθενών στο νοσοκομείο.

Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάστηκαν πρόσφατα στο Διεθνές Συνέδριο Χειρουργικής Ήπατος- Παγκρέατος στο Cape-Town Νότιος Αφρική όσον αφορά τους μεγάλους νεοπλασματικούς όγκους > 15 εκ ο συνδυασμός εμβολισμών πυλαίας και χημειοεμβολισμών έχουν καταστήσει τους όγκους αυτούς εξαιρέσιμους παρατείνοντας την επιβίωση των ασθενών σημαντικά. Στους μεταστατικούς νεοπλασματικούς όγκους, ειδικά από παχύ έντερο αλλά και άλλες εστίες, ο συνδυασμός διαφόρων τεχνικών και η συνεργασία με τον ογκολόγο τους μετατρέπει σε εξαιρέσιμους οδηγώντας σε σημαντική αύξηση της επιβίωσης.

«Είναι πολύ σημαντικό να αναφερθεί ότι τα νεοπλάσματα του Ήπατος πρέπει να αντιμετωπίζονται επιθετικά με όλες τις εναλλακτικές θεραπευτικές μεθόδους που διαθέτει μια οργανωμένη και εξειδικευμένη ομάδα» αναφέρει ο κ Δελής και καταλήγει « Η χημειοθεραπεία σε αυτές τις περιπτώσεις προσφέρει παρηγορικό κυρίως ρόλο με σκοπό τη μετατροπή της νόσου σε εξαιρέσιμη μια και μόνο τότε επιτυγχάνεται η μακρόχρονη επιβίωση των ασθενών. Χαρακτηριστικά όπως αναφέρθηκε στο πρόσφατο Χειρουργικό Forum στο Memorial Sloan Kettering στη Nέα Υόρκη ,η Χειρουργική αντιμετώπιση των Όγκων του Ήπατος προσφέρει διπλάσια επιβίωση από ότι η Χημειοθεραπεία μόνη της ενώ θα πρέπει να μην παρατείνεται επί μακρόν πέραν των 6 κύκλων για τον κίνδυνο τοξικότητας του Ήπατος με απώτερη αδυναμία χειρουργικής παρέμβασης».